Pippi gaat naar Olmenhorstfair!

Het kleine stadje met zijn lage huisjes, zijn straatjes met hobbelige keien, en zijn fleurige bloemperken zag er netjes en gezellig uit. Het gaf de indruk een rustig en stil stadje te zijn. Dat was het ook. Het had alleen een streekmuseum en een oude bakkerij.

Maar er was nog iets,een bordje.  En daar stond op:  Naar Olmenhorstfair.  Dit bordje stond er nog niet zo lang. Het stond naast het bordje Villa Kakelbont.

Het was de laaste tijd nog al eens voorgekomen dat er mensen vroegen aan Pippi waar de weg was naar Olmenhorst.  Pippi zou Pippi niet zijn als ze niet met een uitstekend idee kwam! Van al dat vragen had Pippi eens géén tijd om Witje uit te laten en daarom tijdens de was ophangen bedacht ze dit!

Pippi in de regen

'Goeienacht, welterusten en slaap lekker,'zei  Pippi. Want dat gaan wij nu ook doen'. Alle kinderen gingen liggen. Tommy en Annika lagen vlak naast Pippi en hielden haar hand vast. Zij lagen zo lekker. Het was warm en behaaglijk in de grot .Buiten ruiste de regen.

Ik werd wakker door de regen op mijn dakraam. Het gaf een herfstidee in deze lentedagen. Voor mij een feest omdat ik zó van de herfst houd .Ik had een lange werkdag voor de boeg en na alle aandacht voor mezelf fietste ik naar het begin van de dag .Het was een dag vol praten,obeserveren en spelen. De tijd tikte door en kon ik weer op de zadel richting huis .De zon brak door en mensen gingen zich erna kleden .Eindelijk het shirt met korte mouwen en jurk met bloten benen. Mijn winterjas werd warmer en ik bedacht me dat ik toch eens opzoek moet gaan naar een jas voor dit jaargetijde. Naar de supermarkt voor wat 'kleine boodschappen' en een prachtig bos bloemen kwam in mijn winkelwagen terecht . Om mezelf toch in lentesferen te brengen en omdat ik roze niet kan weerstaan. Lopend met mijn fiets richting huis voelde ik me rijk met de bos en terwijl ik dat dacht kwam om de hoek vandaan een man met baard en versleten kleren. Hij slofte en keek me aan. Misschien zag hij de blijdschap ik mij en kon hij zich niet voorstellen dat dat nog bestond. Blij zijn met kleine dingen. Want hoe kan hij blij zijn als hij alleen maar overleven moet?  Dan zie je de lentestralen niet door de schaduw heen. In mijn tuin lag een roze bloem alleen en versleten. Net zoals de man op het pad. Ik raapte het bloemetje op en gaf het de kans om te overleven. Wie weet komt deze kans ook ooit eens voor hem en vele anderen.

Pippi gaat een dagje weg

Ik was op reis en zat in de trein vertelde Pippi en juist terwijl de trein in volle vaart reed, kwam er een koe door het open raampje naar binnen vliegen met een grote koffer. Die ging op de bank tegenover mij zitten en ging in zijn spoorboekje bladeren om te zien hoe laat we in Hoofdorp zouden zijn. ''Dat was werkelijk eigenaardig" zei tante Laura vriendelijk.

En toen lag hij daar.De grote blauwe knuffel. Door alle haast waren zij hem vergeten.Verloren op een bank naast mij. En nu dan? zie je in zijn ogen, wat moet ik nu? Je blijft hier niet alleen zeg ik in gedachten en online via mijn telefoon zet ik jou op Internet. Een handig systeem als Internet moet je in dit geval meteen inschakelen. Dat Internet nu ook op je mobiele telefoon is was 10 jaar geleden niet te bedenken . Laat staan een telefoon die je altijd bij je hebt.  Vandaag de dag kunnen we er niet meer buiten. En de eigenaar van dit lieve wezentje ook niet, want zeg nou zelf, een knuffel en een mobiele telefoon is niet met elkaar te vergelijken toch? Want knuffels zijn van toen en nu. Zijn om jou gedachten te delen. Om jou te beschermen en samen in verdriet en geluk te zijn. Gelukkig kwam daar de oplossing! De conducteur kwam langs en keek om zich heen. Jij keek de conducteur aan en je las in zijn ogen dat hij jou zocht. Met liefde droeg ik jou over aan deze lange man en kom jij veilig weer thuis. Ik voelde me even verloren maar op de terug weg kreeg ik dit monsterlijke vriendje mee!

Pippi gaat aan boord

En toen, op een koele lenteavond verlieten Tommy en Anika voor het eerst van hun leven hun stadje om aan Pippi's zijde de grote wonderlijke wereld in te varen."O Pippi, zei Anika, ik heb zo'n wonderlijk gevoel van binnen.

Pippi Langkous, wie kent haar niet?? Ik ken haar al héél lang. Ze zit in mij, ze is het meisje in mij. Ze heeft twee lieve vriendjes, een aap en een paard. Bij mij zie je witje 'terug' in de inrichting en ik woon samen met twee lieve dochters. Mijn twee Annika's. Mevrouw Poes is Nilson en haalt ook gekke fratsen uit. Toch zijn er verschillen. Pippi heeft avonturen bloed. Ik niet. Ik kan op avontuur zijn in mijn eigen huis. Kom ik ook héél ver mee;-) maar sinds kort is dat anders. Ik voel een nieuwe weg. Ik wil ook een nieuwe weg maar ik weet alleen niet waar hij naar zal leiden. Dat is één grote verrassing. Ik wil dat stukje ook delen , delen met volgers. Wie weet breng ik jou ook op avontuur!